Search term Er ließ jeglichen Mut vermissen. has one result
Jump to
| er | | he | |
| er (o) [Personalpronomen - Subjekt] | | he (o) [Personalpronomen - Subjekt] | |
| er | | it | |
| er | | it | |
| vermissen (v) [gefühlsbetonter Zustand] | | feel the loss of (v) [gefühlsbetonter Zustand] | |
| vermissen (v) [feststellen] - vermisst
- vermisst
- vermissen
- vermisstest
- vermissten
- vermisse
| | miss (v) [feststellen] - missed
- miss
- miss
- missed
- missed
| |
| vermissen (v) [Person] - vermisst
- vermisst
- vermissen
- vermisstest
- vermissten
- vermisse
| | miss (v) [Person] - missed
- miss
- miss
- missed
- missed
| |
| vermissen (v) [gefühlsbetonter Zustand] - vermisst
- vermisst
- vermissen
- vermisstest
- vermissten
- vermisse
| | miss (v) [gefühlsbetonter Zustand] - missed
- miss
- miss
- missed
- missed
| |
| vermissen (v) [to have a strong desire; to long] - vermisst
- vermisst
- vermissen
- vermisstest
- vermissten
- vermisse
| | yearn (v) [to have a strong desire; to long] - yearned
- yearn
- yearn
- yearned
- yearned
| |
| vermissen | | missed | |
| vermissen | | cannot find | |